Vdekja nuk është fundi i rrugës
Jam lodhur duke luajtur rolin e të keqit, të urryerit - thotë Denis Hopper (1936) derisa interpreton rolin e Vdekjes në filmin “Palermo Shooting” të regjisorit dhe mikut të tij Wim Wenders. Kjo mund të kuptohet edhe si thënie e vetë njeriut Denis Hopper i cili në historinë e kinemtografisë do të mbahet mend për role të njerëzve të egër. Në fakt ai edhe në jetë shpesh ështe treguar i egër, është treguar kokëfortë, autsajder i Hollywoody-t. Por është artist i adhuruar, i respektuar nga audienca e nga artistët e shquar amerikan e evropian. Ai në “Palermo Shooting” luan vdekjen e frikshme por këto fjalë i thotë me një buzëqeshje të trisht në fytyrë. Sikur kërkon të na thotë se ju nuk e keni parë portretin e plotë, nuk e keni njohur Denis Hopperin e plotë. E si të njihet një njeri kompleks si ai vetëm për një jetë?
Denis Hopper është artist multitalent. Arti i tij përveç aktrimit është shprehur edhe në regjisurë, në fotografi, pikturë. Ai është një njohës dhe koleksionues i madh i artit modern. Fotografitë dhe pikturat e tij janë ekspozuar në SHBA dhe Evropë. Në shkollë kishte filluar të shquhej si më i miri ku edhe kishte filluar të shfaqte interesim për aktrim, dhe kishte filluar të studioj në Old Globe Theatre në San Diego, California dhe më pas në New York në Actors Studio ( tek Lee Strasberg, ku kishte studiuar pesë vite). Hopper aty ishte dhënë shume pas veprave të William Shakespeare. Dhe ngadalë kishte filluar të shfaqej me role të vogla në botën e madhe të filmit. Së pari ishte shfaqur në disa shfaqje televizive e rolin e parë në film e kishte interpretuar në “Johny Guitar” (1954) dhe menjëherë pas tij shfaqet në filmin “Rebel Without a Cause” (1955) krahas James Dean-it me të cilin bëhen miq dhe vdekja e Dean-it e lëndon shumë shpirtërisht Hopperin.
Denis Hopper shfaqet edhe në filma të tjerë por karriera e tij merr kahje tjetër kur ai bën debutimin si regjisor duke e drejtuar filmin “Easy Rider” (1969) një road movie ku interpretonin dy miqtë e tij Peter Fonda dhe Jack Nicholson. Filmi u pritë shumë mirë nga kritika dhe publiku dhe fitoi disa çmime. Gjithashtu ky film ndikoi në rrjedhën e zhvillimeve të industrisë së filmit në Hollywood duke i bërë që producentët e mëdhenjë të fillonin të prodhonin filma me buxhet të ulët. Hopper bashkë me miqtë e tij kishte shpenzuar 400.000 dollarë për realizimin e “Easy Rider” e që ishte shëndërruar në një fenomen në box-office. Pas këtij suksesi, për Hopper kishte filluar një kohë e keqe në karrier dhë në jetën e tij private; ishte bërë vartës narkotikësh, ishte alkoolizuar dhe nuk ishte shfaqur në ndonjë film të hajrit; i kishte ikur gati e gjithë dekada derisa kthehet fuqishëm me rolin e tij të fotografit të luftës në kryeveprën e Francis Ford Coppola-s: “Apocalypse Now”( 1979). Tutje karriera e tij do të qëndroj në një lartësi të lakmueshme ku sidomos do të shkëlqej në “Blue Velvet” të David Lych, në rolin e sociopatit gojështhurur. Interpretimi i tij në këte film është një nga interpretimet më origjinale dhe më të paharrueshëm në histori të kinematografisë.
Denis Hopper, aktori me sytë që i vezullojnë, me fytyrën qw ndryshon nga roli nw rol si një kameleon, këto ditë gjendet i sëmurë nga kanceri i prostatës dhe po numëron ditët e tij të fundit të jetës. Por për derisa ai numëron ditët e fundit filmofilët anëekënd botës numërojnë rolet e tij, filmat e tij; numërojnë sukseset e tij dhe besojnë në fjalët që vetë Ai i thotë në filmin “Palermo Shooting” se vdekja nuk është përfundim, nuk është mbyllje, por është dalje, është një korridor për të kaluar në anën tjetër. Udha e mbarë, Denis Hopper!
nga Ben Apolloni
Ben Apolloni,shkrime nga ben apolloni
loading...
Lexo edhe:
