Doktori - tregim shkruar nga Petro Marko
Kish vajzën të sëmurë. Të sëmurë për vdekje.
- Shko, bre, në qytet! Shko te doktori, se ai do ta shërojë përnjëherësh!
Dhe plaku i gjorë, e ngarkoi mbi një gomar vajzën gati të vdekur. Dhe rendte
i këputur. Kaloi male dhe fusha. Lumenj e moçale.
- Baba! Vdiqa! Ku është doktori?
E mjera e kishte dëgjuar shumë herë emrin doktor, po nuk e dinte se ç’ishte
ai. Perëndi, engjëll, shpëtimtar… Ç’ishte ky doktor ?
- Doktor! Doktor!
Thërriste vajza, e cila gati po jepte shpirt.
- Edhe pak se arritëm, oj bijë! Duro se “doktori” do të ta heqë atë dhembje,
atë sëmundje që të treti! Unë ja po e nxitoj gomarin:
Hush, hush!
Ecnin duke përsëritur mijëra herë emrin e “shenjtë” të doktorit.
- Arritëm!
Andej-këndej, me mundime gjetën “zyrën” e doktorit.
- Doktor! Doktor!
Thërriste e sëmura. Shpresonte se një fjalë e doktorit do ta shëronte. Kujtonte
se një e parë e “doktorit” do t’i bënte mirë.
- Doktor! Doktor!
Murmuriste vajza me gjysmëzëri.
Plaku i gjorë me vajzën që kishte frymën e fundit doli nga “zyra” e “doktorit”
i këputur, i vrarë dhe gati me sy të mbushur plot me lot.
“Doktori” i kishte thënë:
- Dua një dëshmi që je i varfër, pastaj ta vizitoj vajzën tënde! Shko në fshat te
kryeplaku!
Dhe ky ç’të bënte?
Vajza që ishte shtrirë për vdekje thërriste me zë të mekur:
- Doktor! Doktor!
Plaku i bërtiti kafshës:
- Hush! Hush!
- Vdekja erdhi!
- Bëhu gati, moj e mjerë!
Vajza duke dhënë shpirt për herë të fundit psherëtiti:
- Doktor!
Dhe “doktori” që e shihte duke hequr shpirt, kërkonte dëshmi vobektësie!…
Zbatonte ligjin!…
Komenti
Sa i prekshëm është ky tregim i shkurtër ose kjo skicë. Tregimi bën fjalë për një ngjarje reale të vitit 1937, kur gjendja e fshatarit shqiptar dhe në përgjithësi të varfërve ishte shumëfish më e rëndë. Atëherë
në çdo qytet kishte nga një mjek, por ai nuk ishte për të varfërit. I sëmuri duhej të kishte certifikatën (dëshminë) nga kryeplaku se ishte i varfër! Ç’ironi e kohës!
tregime, tregime prekese, tregime pikelluese, tregime te bukura, tregime te shkurta, tregime shume te bukura
Lexo edhe:
Kish vajzën të sëmurë. Të sëmurë për vdekje.
- Shko, bre, në qytet! Shko te doktori, se ai do ta shërojë përnjëherësh!
Dhe plaku i gjorë, e ngarkoi mbi një gomar vajzën gati të vdekur. Dhe rendte
i këputur. Kaloi male dhe fusha. Lumenj e moçale.
- Baba! Vdiqa! Ku është doktori?
E mjera e kishte dëgjuar shumë herë emrin doktor, po nuk e dinte se ç’ishte
ai. Perëndi, engjëll, shpëtimtar… Ç’ishte ky doktor ?
- Doktor! Doktor!
Thërriste vajza, e cila gati po jepte shpirt.
- Edhe pak se arritëm, oj bijë! Duro se “doktori” do të ta heqë atë dhembje,
atë sëmundje që të treti! Unë ja po e nxitoj gomarin:
Hush, hush!
Ecnin duke përsëritur mijëra herë emrin e “shenjtë” të doktorit.
- Arritëm!
Andej-këndej, me mundime gjetën “zyrën” e doktorit.
- Doktor! Doktor!
Thërriste e sëmura. Shpresonte se një fjalë e doktorit do ta shëronte. Kujtonte
se një e parë e “doktorit” do t’i bënte mirë.
- Doktor! Doktor!
Murmuriste vajza me gjysmëzëri.
Plaku i gjorë me vajzën që kishte frymën e fundit doli nga “zyra” e “doktorit”
i këputur, i vrarë dhe gati me sy të mbushur plot me lot.
“Doktori” i kishte thënë:
- Dua një dëshmi që je i varfër, pastaj ta vizitoj vajzën tënde! Shko në fshat te
kryeplaku!
Dhe ky ç’të bënte?
Vajza që ishte shtrirë për vdekje thërriste me zë të mekur:
- Doktor! Doktor!
Plaku i bërtiti kafshës:
- Hush! Hush!
- Vdekja erdhi!
- Bëhu gati, moj e mjerë!
Vajza duke dhënë shpirt për herë të fundit psherëtiti:
- Doktor!
Dhe “doktori” që e shihte duke hequr shpirt, kërkonte dëshmi vobektësie!…
Zbatonte ligjin!…
Komenti
Sa i prekshëm është ky tregim i shkurtër ose kjo skicë. Tregimi bën fjalë për një ngjarje reale të vitit 1937, kur gjendja e fshatarit shqiptar dhe në përgjithësi të varfërve ishte shumëfish më e rëndë. Atëherë
në çdo qytet kishte nga një mjek, por ai nuk ishte për të varfërit. I sëmuri duhej të kishte certifikatën (dëshminë) nga kryeplaku se ishte i varfër! Ç’ironi e kohës!
tregime, tregime prekese, tregime pikelluese, tregime te bukura, tregime te shkurta, tregime shume te bukura
loading...
Lexo edhe: